Vangaveltur Lilju

Um daginn helltist yfir mig sorg, það mikil að ég náði varla andanum. Það að Vala Mist væri dáin skall á mér af fullum þunga og mér fannst ég ekki ná að yfirstíga það. Mikið sem mér brá, lífið var komið í nokkuð eðlilegar skorður og við farin að ná takti í hinu nýja daglega lífi. Ég hélt að ég væri einfaldlega komin lengra í sorgarferlinu en það að missa öll spilin úr hendinni og hafa ekki orku í neitt. Þennan sama dag rakst ég á grein á internetinu sem hjálpaði mér gífurlega að skilja hvernig sorg virkar, a.m.k. í mínu tilfelli, því vildi ég deila þessu með ykkur. Ég setti inn myndir með færslunni til að útskýra málið betur. Á myndunum sjáið þið kassa með bolta inn í og sársauka/sorgar-hnapp. Í upphafi er boltinn risastór og fyllir nánast upp í kassann, þannig að þú getur eiginlega ekki hreyft kassann án þess að boltinn ýti á hnappinn. Hann skoppar um í kassanum og ýtir á hnappinn aftur og aftur. Þú hefur enga stjórn á því og sársaukinn blossar upp í hvert sinn. Stundum er það