Vangaveltur 1. febrúar 2019


Alveg frá því að Ásrún byrjaði í leikskóla hef ég verið alveg rosalega þakklát fyrir hve góður leikskólinn er hèrna á króknum. Enn efldist þakklætið þegar Vala Mist byrjaði svo í leikskólanum. Starfsfólkið er frábært, leggur mikinn metnað í skólastarfið og maður finnur hve vænt þeim þykir um stelpurnar okkar.
Enda leið báðum stelpunum okkar alveg rosalega vel í leikskólanum og höfðu yfirleitt ekki tíma til að kveðja því það lá svo mikið á að komast inn á deild í faðm starfsmannana. Svo við foreldrarnir gátum haldið áfram áhyggjulaus út í daginn, jafnvel það áhyggjulaus að maður kom of seint að ná í dömurnar 🙈 Það að upplifa slíkt traust varðandi það dýrmætasta sem maður á er ekki sjálfsagt og er í raun ómetanlegt.
Einnig er ómetanlegt að fá dásamleg listaverk heim, sem við myndum ekki fá nema vegna áðurnefnds yndislega starfsfólks. Í þeim felast minningar sem eru ákaflega dýrmætar 💕
Efri myndin er eftir Ásrúnu og sú neðri eftir hana Völu Mist. Báðar voru þær um eins og hálfs árs þegar þær sköpuðu þessi fallegu listaverk. Það er mér ómetanlegt að eiga þessi verk eftir þær og geta haft þau saman.
Því sendi èg mínar dýpstu þakkir til ykkar, sem hafa hugsað um stelpurnar okkar (og gera enn, þakklæti mitt er nú einnig farið að streyma í grunnskólann á króknum þar sem Ásrún blómstrar) á meðan við sinnum öðru, þið eruð frábær, aldrei gleyma því.

Ummæli

Skrifa ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Vangaveltur 12. janúar 2019

Í dag, 12. janúar, er ljósadagur í Skagafirði, þar sem við kveikjum á kertum og minnumst þeirra sem eru ekki lengur hjá okkur. Er þetta falleg leið til að fagna lífinu og þeirri ást sem fólk hefur gefið okkur. Í dag er líka afmælisdagurinn hennar Völu Mistar, sá fyrsti eftir að hún dó. Ég er búin að bera blendnar tilfinningar til þessa dags og jafnvel kvíða honum, þar til ég tók þá ákvörðun, með hjálp ljósadagsins, að ég ætla að halda uppá hann og gleðjast. Því óhjákvæmilega mun èg hugsa mikið um Völu Mist í dag, litla gleðigjafann okkar og alla þá ást sem hún kom með í líf okkar. Ef það er ekki ástæða til að vera þakklát og fagna er fátt sem gerir það. Hvet ég ykkur öll, sama hvar þið eruð stödd í heiminum, að gefa ykkur tíma til að setjast niður, kveikja ljós og minnast þeirra sem þið saknið. Leyfið tárunum að falla ef þarf, umfram allt að minnist allra góðu stundanna og varðveita þær. Að velja það að vera þakklát þrátt fyrir skerandi söknuð, en söknuðurinn væri ekki svona sár
Lesa meira

Vangaveltur 12. október 2017

Við Vala Mist komum heim á þriðjudagskvöld, ég þorði ekki að segja frá því strax því èg vildi ekki jinxa neitt, svo stutt var stoppið heima síðast. Þetta er engan vegin rökrétt hugsun þar sem að þó að Facebook sé magnað þá hefur það bara engin áhrif á heilsufar fjölskyldunnar. Þetta er búið að ganga mjög vel fyrir utan að Vala Mist ældi í gærkvöldi. Þó það sé gott að vera komin heim þá er það líka svo erfitt, sérstaklega þegar eitthvað kemur upp á, því hérna erum við ábyrgðaraðilarnir og höfum enga bjöllu þar sem fagaðilar koma inn og aðstoða okkur. Èg áttaði mig samt á að ég kynni ýmislegt, eftir að èg var búin að róa mig niður, en fyrstu viðbrögð mín voru að mig langaði að hlaupa út og fara út í buskann og koma aftur seinna þegar allt væri í lagi og allir hressir. Ég ákvað að taka lífsmörk (þe það sem ég get gert hérna heima, hiti, púls og öndun) og mæla ummál höfuðsins, því èg vissi að ég yrði spurð að þessu þegar èg myndi hringja á barnadeildina. Sú skoðun kom eðlilega út og
Lesa meira

Vangaveltur 16. maí 2023

Það er langt síðan ég hef sett eitthvað hérna inn, ekki nema eina færslu síðan ég átti Sólrúnu Ingu sem er nýlega orðin eins árs. En ég fann þörf til að deila þessum skrifum með ykkur þar sem fyrr í dag, átti ég samtal við aðra móður, sem á dóttur á aldur við Sólrúnu Ingu og við vorum, í gamansömum tón, að segja frá uppátækjum dætra okkar, sem eru duglegar að fara út um allt og upp um allt. Mér varð hugsað til þessara skrifa þegar ég kom heim og minntist stormsins innra með mér þegar ég skrifaði þessi orð, kvöldið áður en Vala Mist þurfti í enn eina aðgerðina. Kannski hjálpa þessi skrif mín einhverjum sem er að ganga í gegnum eitthvað flókið, ég veit að þau hjálpuðu mér.   27. september 2017 Hér sit ég hágrátandi því mér finnst ég ekki hafa stjórn á neinu. Úti grætur rigningin með mér og ég horfi á regndropana leka niður rúðuna á stóru gluggunum á Barnaspítalanum. Mikið er ég þakklát fyrir að ég sé ekki bitur. Það er held ég alveg rosalega auðvelt að verða bitur í þessum aðstæðum, því
Lesa meira