Vangaveltur 10. maí 2019

Ég fann þegar ég vaknaði í morgun að boltinn hefði ýtt heldur hressilega á hnappinn minn. Vekjaraklukkan tók mig nefnilega frá andartaki þar sem ég knúsaði litlu dúlluna mína og néri nefinu í mjúku hárinu, en það sem hún hafði silkimjúkt hár 💞
Það er nokkuð síðan ég hef fundið fyrir svona djúpum söknuði, en ólíkt áður, þótti mér vænt um söknuðinn, þar sem ég skil hann. Ég fór á fætur, skutlaði Val og Ásrúnu í vinnu og skóla, kom heim, fékk mér morgunmat, sökkti mér í minningar og bara grét. Ég leyfði mér að finna til, að melta sársaukann og fyrr en varði kviknaði gleði í brjósti mínu við að fara í gegnum minningarnar og stundirnar sem ég átti með henni elsku hjartans Völu Mist minni. Því ástin sem henni fylgdi var svo dásamleg og einlæg.
Ég áttaði mig á að mér þykir vænt um þennan söknuð og það sem hann gefur mér, því hann er búinn að móta mig í að vera manneskjan sem ég er í dag. Með því að viðurkenna hann og hlúa að honum, styrkir hann mig. Hann mun vera partur af mér það sem eftir er og er ég þakklát fyrir að vera sátt við þennan part af mér.
Útgrátin, meir og sæl, byrjaði ég svo vinnudaginn klukkan níu – en þetta ferli, ef svo mætti að orði komast, tók ekki klukkutíma, einfaldlega af því að ég leyfði því að koma í stað þess að bæla það niður. Og ég er búin að eiga dásamlegan dag, og ég vona að það sama gildi um ykkur.
Takk fyrir að gefa mér vettvang til að fá útrás, takk fyrir að lesa

Ummæli

Skrifa ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Vangaveltur 12. janúar 2019

Í dag, 12. janúar, er ljósadagur í Skagafirði, þar sem við kveikjum á kertum og minnumst þeirra sem eru ekki lengur hjá okkur. Er þetta falleg leið til að fagna lífinu og þeirri ást sem fólk hefur gefið okkur. Í dag er líka afmælisdagurinn hennar Völu Mistar, sá fyrsti eftir að hún dó. Ég er búin að bera blendnar tilfinningar til þessa dags og jafnvel kvíða honum, þar til ég tók þá ákvörðun, með hjálp ljósadagsins, að ég ætla að halda uppá hann og gleðjast. Því óhjákvæmilega mun èg hugsa mikið um Völu Mist í dag, litla gleðigjafann okkar og alla þá ást sem hún kom með í líf okkar. Ef það er ekki ástæða til að vera þakklát og fagna er fátt sem gerir það. Hvet ég ykkur öll, sama hvar þið eruð stödd í heiminum, að gefa ykkur tíma til að setjast niður, kveikja ljós og minnast þeirra sem þið saknið. Leyfið tárunum að falla ef þarf, umfram allt að minnist allra góðu stundanna og varðveita þær. Að velja það að vera þakklát þrátt fyrir skerandi söknuð, en söknuðurinn væri ekki svona sár
Lesa meira

Vangaveltur 12. október 2017

Við Vala Mist komum heim á þriðjudagskvöld, ég þorði ekki að segja frá því strax því èg vildi ekki jinxa neitt, svo stutt var stoppið heima síðast. Þetta er engan vegin rökrétt hugsun þar sem að þó að Facebook sé magnað þá hefur það bara engin áhrif á heilsufar fjölskyldunnar. Þetta er búið að ganga mjög vel fyrir utan að Vala Mist ældi í gærkvöldi. Þó það sé gott að vera komin heim þá er það líka svo erfitt, sérstaklega þegar eitthvað kemur upp á, því hérna erum við ábyrgðaraðilarnir og höfum enga bjöllu þar sem fagaðilar koma inn og aðstoða okkur. Èg áttaði mig samt á að ég kynni ýmislegt, eftir að èg var búin að róa mig niður, en fyrstu viðbrögð mín voru að mig langaði að hlaupa út og fara út í buskann og koma aftur seinna þegar allt væri í lagi og allir hressir. Ég ákvað að taka lífsmörk (þe það sem ég get gert hérna heima, hiti, púls og öndun) og mæla ummál höfuðsins, því èg vissi að ég yrði spurð að þessu þegar èg myndi hringja á barnadeildina. Sú skoðun kom eðlilega út og
Lesa meira

Vangaveltur 16. maí 2023

Það er langt síðan ég hef sett eitthvað hérna inn, ekki nema eina færslu síðan ég átti Sólrúnu Ingu sem er nýlega orðin eins árs. En ég fann þörf til að deila þessum skrifum með ykkur þar sem fyrr í dag, átti ég samtal við aðra móður, sem á dóttur á aldur við Sólrúnu Ingu og við vorum, í gamansömum tón, að segja frá uppátækjum dætra okkar, sem eru duglegar að fara út um allt og upp um allt. Mér varð hugsað til þessara skrifa þegar ég kom heim og minntist stormsins innra með mér þegar ég skrifaði þessi orð, kvöldið áður en Vala Mist þurfti í enn eina aðgerðina. Kannski hjálpa þessi skrif mín einhverjum sem er að ganga í gegnum eitthvað flókið, ég veit að þau hjálpuðu mér.   27. september 2017 Hér sit ég hágrátandi því mér finnst ég ekki hafa stjórn á neinu. Úti grætur rigningin með mér og ég horfi á regndropana leka niður rúðuna á stóru gluggunum á Barnaspítalanum. Mikið er ég þakklát fyrir að ég sé ekki bitur. Það er held ég alveg rosalega auðvelt að verða bitur í þessum aðstæðum, því
Lesa meira